รีวิว Ad Astra หนังไซไฟขายความสมจริง กับประเด็นเอเลี่ยนมีจริงหรือไม่?

รีวิว Ad Astra ภารกิจตะลุยดาว เรื่องราวของนักบินอวกาศ รอย แม็คไบรด์ (แบรด พิตต์) ต้องรับหน้าที่ทำภารกิจลับสำคัญที่สุดในชีวิต นั่นก็คือการเดินทางท่องอวกาศเพื่อตามหาพ่อ (Tommy Lee Jones) ที่หายตัวไปอย่างลึกลับที่ดาวเนปจูน และเป็นความลับที่คุกคามการดำรงชีวิตอยู่ของมนุษยชาติบนโลกไปพร้อมกัน

นี่เป็นหนังไซไฟอวกาศที่อาจจะเรียกได้ว่าตั้งตัวเองอยู่บนสมมุติฐานข้อมูลจริงมากที่สุดในปัจจุบัน และเรื่องราวในหนังก็ไม่ได้ไกลเกินปัจจุบันไปสักเท่าไหร่นัก หนังเล่าถึงช่วงที่มนุษย์เริ่มออกสำรวจดวงดาว และก็เริ่มตั้งอณานิคมนอกโลก มีการท่องเที่ยวอวกาศเป็นธุรกิจจริงจังเหมือนสายการบิน หนังพยายามจินตนาการถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในยุคต่อไป เมื่อมนุษย์เริ่มใช้ชีวิตนอกโลก อะไรจะเกิดขึ้นบ้าง? สังคมในตอนนั้นจะเป็นอย่างไร? ซึ่งหนังได้จำลองสมมุติฐานความเป็นไปได้มากที่สุด มาวางไว้เป็นเรื่องราวเติมเต็มเส้นเรื่องหลัก ที่เป็นภารกิจการเดินทางตามหาพ่อที่หายไปที่ดาวเนปจูน

หนังเปิดเรื่องมาอย่างน่าตื่นตาตื่นใจกับภารกิจแรกของตัวเอก บนสถานีอวกาศที่ตั้งสูงจากพื้นโลกจนทะลุชั้นบรรยากาศ เมื่อเกิดอุบัติเหตุจนทำให้ต้องร่วงลงมาจากเกือบนอกโลกขนาดนั้น จะเอาชีวิตรอดได้ยังไง ซึ่งหนังทำได้สมจริงน่าเชื่อถือมาก และเป็นฉากเปิดเรื่องที่ลุ้นระทึกตื่นเต้นที่สุดของเรื่องแล้วด้วย ซึ่งหลังจากนั้นหนังกลับดำเนินไปแบบค่อยเป็นค่อยไปเรื่อยๆ โดยจำลองอุบัติเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นจริงได้ในอวกาศหลายๆ อย่างมาผูกรวมกันไว้เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่อง ซึ่งก็มีบรรยากาศคลุมเคลือประกอบเรื่องราวเหตุการณ์ในแต่ละครั้ง ให้คนดูรู้สึกสงสัยว่าที่ตัวเอกเจอติดๆ ทุกช่วงแบบนี้มีที่มาจากไหน และ เกี่ยวข้องกับความลับที่ทำให้พ่อของพระเอกหายตัวไปหรือไม่?

สำหรับเส้นเรื่องหลักการตามหาพ่อที่หายไปในระหว่างภารกิจค้นหาสิ่งมีชีวิตนอกโลก ชวนให้คิดถึงหนังหลายๆ เรื่องในอดีต ที่แทบทุกเรื่องจะแต่งเติมจินตนาการต่างๆ เข้าไปให้ดูหวือหวา มีความเป็นไซไฟสูงกว่าข้อเท็จจริงในปัจจุบัน แต่ไม่ใช่กับ Ad Astra ที่พยายามคงไว้ซึ่งข้อเท็จจริงกับเรื่องราวที่เป็นไปได้จริงๆ ในปัจจุบันมาผูกกันเป็นเรื่องราว ซึ่งเมื่อหนังเลือกตั้งอยู่บนสมมุติฐานความสมจริงมากเช่นนี้ ก็ทำให้เรื่องราวในหนังออกแนวไซไฟโลดโผนเกินจริงมากไม่ได้ หนังกลายเป็นแนวเรียบง่ายธรรมดาในสายตาคนดูหนังทั่วไป (ที่อาจจะมีหาวหลับได้) แต่ถ้ากับคนที่สนใจเรื่องราววิทยาศาสตร์มาสักหน่อย จะดูหนังเรื่องนี้ได้สนุกกว่า พร้อมคิดตามไปกับสิ่งที่หนังจำลองให้เห็นว่าเป็นจริงได้หรือไม่ ยกตัวอย่างเช่น การยิงปืนในอวกาศ ศพในอวกาศเน่าเปื่อยหรือไม่ ผลกระทบจากการเดินทางอวกาศมีอะไรบ้าง ภาวะจิตใจสำคัญยังไงกับนักบินอวกาศ ซึ่งเรื่องราวต่างๆ เหล่านี้หนังทำออกมาได้อย่างสมจริงน่าเชื่อถือ หรือแม้ว่าอาจจะมีเรื่องที่ดูไม่จริงอยู่บ้าง แต่หนังก็ทำให้เราคล้อยตามเชื่อจนได้ โดยที่ไม่ต้องมีคำอธิบายซับซ้อนให้ปวดหัวแบบเรื่องอื่นๆ ซึ่งนี่เป็นข้อดีและก็เป็นข้อเสียไปพร้อมกัน เพราะกลายเป็นหนังไม่หวือหวา ขาดจินตนาการล้ำยุคตามแบบหนังไซไฟเรื่องอื่น จนทำให้ดูจืดไปจริงๆ ยิ่งถ้าเทียบกับหนังอย่าง The Martian ที่จำลองการเอาตัวรอดบนดาวอังคาร ยังดูมีความเป็นเรื่องราวหนังไซไฟตื่นเต้นสูงกว่าเรื่องนี้มาก

โลกของ Ad Astra แม้จะเป็นอนาคต แต่ก็เป็นอนาคตที่เอาจริงๆ ก็ไม่ต่างอะไรกับปัจจุบันนัก หนังแสดงให้เห็นว่ามนุษย์ก็ยังคงพยายามสร้างสังคมแบบเดิมๆ บนดวงดาวที่ไปถึง คือต่อให้เทคโนโลยีไปไกลแค่ไหน สังคมมนุษย์ก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง ในหนังจะเห็นการแก่งแย่งทรัพยากรจากดวงจันทร์ สังคมบนดวงจันทร์ที่แออัดไปด้วยผู้คนมาเที่ยวจนน่าเบื่อ แบบที่พบเห็นได้ทั่วไปบนโลก ซึ่งหนังใส่มาเป็นประเด็นเสริมเรื่องราวให้สมจริง พร้อมทั้งเป็นการเสียดสีวงการธุรกิจไปในตัว

หนังให้ตัวเอก รอย แม็คไบรด์ เป็นตัวละครเดี่ยวเดินหน้าหนังทั้งเรื่องด้วยคนๆ เดียวทุกช่วงเวลา และก็เป็นบทที่ถูกล็อคไม่ให้แสดงอารมณ์ความรู้สึกอะไรนัก โดยอิงกับความสมจริงที่ว่า นักบินอวกาศถูกฝึกให้ตัดขาดอารมณ์ความรู้สึกออกจากหน้าที่โดยเด็ดขาด ทุกการตัดสินใจต้องใช้แต่ข้อมูลเท่านั้น  และยังมีการตรวจจับชีพจรของนักบินอวกาศเป็นระยะๆ ระหว่างปฏิบัติภารกิจ เพื่อป้องกันไม่ให้มีการตัดสินใจที่มีอารมณ์มาเกี่ยวข้องในระหว่างปฏิบัติหน้าที่ หนังจึงใช้เสียงความคิดสะท้อนเป็นคำพูดแสดงอารมณ์ให้ผู้ชมฟังว่าเขาคิดยังไงกับสิ่งที่พบเจอ ซึ่งชีวิตนักบินอวกาศก็เหมือนสวมหน้ากากอยู่ตลอดเวลานั่นเอง

แบรด พิตต์ คุยกับนักบินอวกาศที่อยู่นอกโลกเพื่อศึกษาบท Ad Astra ให้สมจริงที่สุด

ส่วนทอมมี่ ลี โจนส์ ที่มารับบทพ่อนั้น แทบจะเป็นเหมือนดารารับเชิญมากกว่า เพราะกว่าจะออกมาเต็มๆ ก็เกือบท้ายสุดของเรื่องราว แต่ก็ยังคงการแสดงสุดยอดไว้เช่นเดิม กับบทนักวิทยาศาสตร์ที่อุทิศตัวเองให้กับการค้นหาสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาในจักรวาลมากกว่าสิ่งอื่นใด ซึ่งฉากพบกันครั้งแรกของพ่อลูกนี้ก็กลายมาเป็นเหมือนไคลแม็กซ์ให้คำตอบกับเรื่องราวทั้งหมด รวมถึงคำตอบของเรื่องสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาในจักรวาล ว่ามีตัวตนอยู่จริงหรือไม่?  ผ่านการชี้ชวนให้คิดเปรียบเทียบกับชีวิตครอบครัวของตระกูลแม็คไบรด์ ที่ต่างอยู่กันไกลแสนไกล (รอยอยู่ห่างกับภรรยาแทบจะทั้งชีวิต พ่อของรอยก็อยู่ห่างกับลูกทั้งชีวิตเช่นกัน) ซึ่งคำตอบสุดท้ายที่หนังเลือกนำมาใช้ คงมีทั้งคนชอบและเกลียดในทันที

สิ่งที่หนังทำมาเกือบทั้งเรื่องถือว่าน่าประทับใจในแง่ความสมจริงบนโลกภาพยนตร์ แต่ช่วงสุดท้ายเหมือนหนังหาทางออกไม่ได้นักกับการทำให้เรื่องราวดำเนินไปตามจริง กลายเป็นว่ามีคำถามเกิดขึ้นกับช่วงตอนจบขึ้นมาทันที ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่รู้สึกว่าเป็นไปได้ยากมาก แต่หนังทำเหมือนง่ายๆ ตัดจบแบบไม่มีคำอธิบายรายทางที่ดีนัก จนกลายเป็นจุดบอดใหญ่สุดของเรื่องราวทั้งหมดอย่างน่าเสียดายจริงๆ

นี่เป็นหนังที่อาจจะเรียกได้ว่าสมจริงที่สุดตั้งแต่มีการสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับอวกาศมาเลยก็ว่าได้ ซึ่งก็น่าชื่นชมที่หนังทำได้จริงๆ แต่ในอีกมุมหนึ่งบทหนังก็มีปัญหาที่ว่าจงใจเซ็ทเรื่องราวอุบัติเหตุความผิดพลาดเข้ามาหาพระเอกอย่างทื่อๆ เพื่อที่จะโชว์ความสมจริงที่ว่านั้นกับคนดู แต่กับเรื่องราวแทบไม่มีประโยชน์อะไรเลยก็ว่าได้ แต่ยังดีที่หนังมีปมประเด็นลุ่มลึกผูกโยงจิตใจของนักบินอวกาศเข้ามาไว้กับเรื่องราวได้อย่างน่าสนใจ ซึ่งปมความพร้อมของจิตใจถูกนำมาขยายเล่นกับภารกิจต่างๆ ในเรื่องตลอดเวลา และกลายเป็นส่วนเฉลยสำคัญของเรื่องราวทั้งฝั่งพระเอกและพ่อได้อย่างลงตัว แต่ก็อาจจะไม่ถูกใจคนดูที่จินตนาการไว้ไกลกว่านั้นก็เป็นได้ครับ…

Ad Astra รีวิว ภารกิจตะลุยดาว 

คะแนนรีวิวจากเว็บมะเขือ

เกร็ดความรู้

ชื่อภาพยนตร์เป็นภาษาละติน มีความหมายว่า ‘สู่ดวงดาว’ มักถูกนำมาใช้บ่อยครั้งในวลีต่าง ๆ ของภาษาละติน อาทิ ‘per aspera ad astra’ ที่หมายถึง ‘ความยากลำบากจะนำไปสู่ความสำเร็จ’ ถูกนำมาใช้ในภาพยนตร์หลายเรื่อง หนึ่งในนั้นคือ The Martian และ Star Trek The Next Generation

หนังท่องอวกาศแนวสมจริงทางวิทยาศาสตร์ที่ผ่านมาคือ Interstellar กับ The Martin

ออฟฟิเชียลเว็บไซต์ 

https://www.foxmovies.com/movies/ad-astra

รวมรีวิวหนังชนโรงเรื่องอื่นคลิกที่นี่