รีวิว Tigertail หนังอเมริกันกลิ่นจีนจ๋าๆ อาจจะซึ้งไม่มาก แต่กินใจเหมือนดูโฆษณาประกันชีวิต

Tigertail รอยรักแห่งวันวาน หนัง Original Netflix จาก Alan Yang ผู้สร้างซีรีส์ Master of None ที่ชิงรางวัลมาแล้วมากมาย หนังดราม่าจัดๆ (ไม่ได้หนักมาก แต่อึนๆ หน่อย) เรื่องแนวคิด ชีวิตความเป็นอยู่ และความสัมพันธ์ในครอบครัวของคนจีน ผ่านชีวิตของชายคนนึง “พิ่นรุ้ย” เขาเกิดในยุคสงครามกลางเมืองจีน ช่วยที่พรรคก๊กมินตั๋งถูกผลักดันให้มาอาศัยอยู่ที่เกาะไต้หวันไม่นาน ด้วยที่กำพร้าพ่อแต่เด็ก และวิถีชีวิตที่ยากจน ทำให้พิ่นรุ้ยได้ตัดสินใจในสิ่งที่จะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล

คะแนนเฉลี่ย IMDB

ตัวอย่าง Tigertail รอยรักแห่งวันวาน

ดูแรกๆ อาจจะงง แล้วอยากหลับ …แต่ทนนิดนึงเดี๋ยวซึ้ง

หนังเรื่องนี้เนื้อเรื่องจริงๆ สั้นมาก แล้วเปิดเรื่องมาด้วยเรื่องราวที่ดูจะไม่สำคัญเท่าไหร่ เหมือนแค่อยากบอกช่วงเวลา แล้วก็ทำให้ไทม์ไลน์ของชีวิตตัวเอกเริ่มจากเด็กไปจนแก่แค่นั้น

แอบมีจุดแปลกๆ อยู่บ้านเรื่องการที่มีทั้งคนพูดจีนกลาง กับจีนไต้หวัน(ไม่แน่ใจว่าออกเสียงแนวฮกเกี้ยนรึเปล่า?) มาอยู่ด้วยกันแถมพูดกันรู้เรื่องด้วยที่แน่ๆ ก็ พิ่นรุ้ยตอนวัยรุ่นจะพูดจีนกลางใส่แม่ แต่แม่จะตอบกลับด้วยไต้หวัน สลับไปมา

แล้วก็มีจุดที่ไม่รู้ว่าแปลผิดรึเปล่าคือ เท่าที่ผมรู้พรรคก๊กมินตั๋งถูกพรรคคอมมิวนิสจีนพลักดันจนต้องหนีมาตั้งหลักที่เกาะไต้หวันซึ่งจนแล้วจนรอดก็ไม่ได้กลับแผ่นดินใหญ่ และตั้งเป็นประเทศไต้หวันในปัจจุบัน ซึ่งถ้าดูจากตรงนี้จริงๆ ทหารในเกาะควรจะบังคับให้คนพูดไต้หวันมากกว่ารึเปล่า? แต่ในหนังทหารดันทักว่าตอนนี้ “ตามกฏต้องคุยจีนกลางกันนะ” ดูแล้วก็งง แต่ก็ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหรอก
หลักๆ หนังนั้นเน้นโปรดักซ์ชั่น และอารมณ์ของตัวละครล้วนๆ ซะมากกว่านะผมว่า ซึ่ง 2 จุดนั้นต้องยอมรับว่าทำได้ดีจริงๆ

นักแสดงถือว่าเล่นได้ดีมากนะ แม้ว่าดูเผินๆ จะเหมือนง่าย เพราะแทบไม่พูดอะไรกันเลย วันๆเอาแต่ทำหน้านิ่งๆ ตายๆ แต่ผมว่านั้นเป็นจุดเด่นที่บ่งบอกบุคลิกของตัวละครแต่ละตัวได้ดีเลยล่ะ ผมอยากจะบอกว่าลุงพิ่นรุ้ยเนี่ยแทบจะเหมือนพ่อผมเลย ตอนอยู่บ้านไม่ค่อยคุยอะไรกัน สั่งอย่างเดียว แล้วเวลาสั่ง เวลาพูดก็คิดว่าฉันอาบน้ำร้อนมาก่อนคำพูดฉันถูกต้องแน่นอน (คือจริงๆ มันก็มีทั้งถูก และก็ไม่ถูกแหละ แต่เถียงไม่ได้ไง) ผิดแค่ลุงพิ่นแกพูดน้อยเว่อร์ ไม่หือไม่อือ ถาม 3 คำ ตอบคำเดียวงี้ แต่หน้าตา น้ำเสียงนี่ได้เลยนะ เหมือนแกเป็นแบบนั้นจริงๆ

ส่วนโปรดักชั่นเองก็ทำได้ดีเว่อร์ ตอนยุคโบราณภาพก็จะออกมาเบลอๆ ไม่ชัดเหมือนยุคปัจจุบัน อาคารบ้านช่อง หรือเฟอร์นิเจอร์นั้นเข้ายุคเข้าสมัยมาก ไม่รู้ไปขุดมาจากไหน เครื่องซักผ้างี้เก่าได้ใจ แถมมีหลายเครื่องเลยนะ  และไหนจะฉากการเล่น Facebook ของคุณลุงคุณป้าก็ทำได้เนียนดี มีโพสตามจำเป็นเท่านั้น ต้องยอมรับว่า Alan Yang นั้นฝีมือดีจริงๆ

Alan Yang เป็นใคร?

หนุ่มใหญ่อายุ 36 ปีชาว อเมริกัน เชื้อสายจีนที่เกิดในอเมริกา แถมจบจาก ฮาร์วาร์ด ซะด้วย(แต่คณะชีวะวิทยานะ)  มีความสามรถทั้งเป็น ผู้แต่ง, ผู้เขียนบท, ผู้กำกับ หรือแม้แต่นักแสดงเอง  ก่อนหน้าที่จะมากำกับ Tigertail นั้น Alan Yang เคยได้รางวัล Emmy Awards ในปี 2016 จากซีรี่ใน Netflix นี่แหละชื่อว่า Master of None และเมื่อไม่นานมานี้ เรื่อง Little America ที่ฉายในช่อง Apple+ นั้นก็ไม่ธรรมดาเลย ทางเว็บเราก็เคยรีวิวไว้แล้ว ลองไปอ่านได้ที่นี่ “รีวิว Little America” ดูเหมือนเขาจะชำนาญเป็นพิเศษในเรื่องราวของคนพลัดถิ่น

สปอยเนื้อเรื่อง

บอกไว้ก่อนเลยว่า ข้างล่างนี้สปอยนะครับ ไม่อยากอ่านข้ามได้เลย เล่าให้ฟังเผื่อใครเปิดดูไปนิดหน่อยแล้วขี้เกียจดูต่อ แต่อยากรู้ว่าเรื่องมันประมาณไหน

ณ ทุ่งนาที่ไหนสักแห่งในเกาะไต้หวัน เด็กชาย “พิ่นรุ้ย” (แปลว่าของดี, ของศักดิ์สิทธิ์ อะไรประมาณนั้น) ผู้ที่เสียพ่อไปตั้งแต่อายุ 1 ขวบ และต้องมาอาศัยอยู่กับ ตา-ยาย ชั่วคราวเพราะแม่ต้องออกไปหางานทำที่เมืองอื่น กำลังวิ่งเล่นในทุ่งนาเขียวขจี  จนได้มาพบกับ “หยวน” สาวน้อยน่ารัก มีมาดมั่นใจ บ้านมีฐานะพอควร ที่เพิ่งย้ายมาที่เมืองนี้ไม่นาน พิ่นรุ้ย และหยวนสนิทกันอย่างรวดเร็ว มันเป็นช่วงเวลาดีๆ อันน้อยนิดในชีวิตที่พิ่นรุ้ยได้รับ เพราะปีหนึ่งหลังจากนั้นเขาก็ต้องย้ายกลับไปอยู่กับแม่ซึ่งหางานได้แล้วในเวลานี้

เดชะบุญตามชื่อของหนุ่มน้อย หยวน ย้ายบ้านมาอยู่ที่ตำบล “หูเว่ย” (แปลว่า หางเสือ ใช่ครับที่มาของชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ Tigertail นั่นแหละ) พอดี ตอนนี้ทั้งคู่เป็นหนุ่มสาวกันแล้ว แล้วก็รักกันเสียด้วย แต่ด้วยฐานะที่ต่างกัน แม้ว่าหยวนจะไม่ถือสาก็ตาม แต่พิ่นรุ้ยก็ยังอยากจะทำตามความฝันของตัวเองคือ ไปอเมริกาเพื่อสร้างฐานะของตัวเอง ซึ่งความคิดนี้ไม่ใช่เพราะต้องการมีฐานะให้ทัดเทียมกับหยวนเท่านั้น มันยังหมายถึงชีวิตวามเป็นอยู่ของแม่ของเขาด้วย พิ่นรุ้ย แม้จะไม่ได้พูดออกมาบ่อยแต่เขาเป็นคนที่รักแม่มาก อยากให้แม่สบายไม่ต้องไปทำงานโรงงานอย่างที่เป็นอยู่อีก แต่การไปอเมริกาไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งหนุ่มโรงงานอย่างพิ่นรุ้ยนั้นแทบไม่มีทางเลย สุดท้ายเขาได้ตัดสินใจในสิ่งที่ทำให้ความสุขจากเขาไปเกือบตลอดกาล นั่นก็คือเขายอมแต่งงานกับ “เจินเจิน” ลูกสาวเจ้าของโรงงานที่เขาทำงานอยู่เพื่อให้มีค่าเดินทางไปอเมริกา

แต่อเมริกาก็ไม่ได้สวยหรูอย่างที่เขาคิด ชีวิตในต่างแดนกับคนที่ไม่ได้รักนั้นไม่ง่ายเลย แถมมันยังยากเข้าไปอีกเมื่อเขาเริ่มเก็บเงินจนพอมีฐานะในระดับหนึ่งแล้ว เขาต้องการจะพาแม่สุดที่รักไปอยู่ด้วยที่อเมริกา แต่แม่ไม่ยอมไป ทันใดนั้นก็เหมือนเป้าหมายในชีวิตของเขามันไม่มีอีกต่อไปแล้ว จากคนที่พูดเก่ง ดูมีความมั่นใจในอดีต บัดนี้เขากลายเป็นคนนิ่งเงียบ แทบไม่แสดงความรู้สึกอะไร เป็นคนปิดตัวเอง จนมีปัญหากับลูกสาว และกับเจินเจินเองก็ต้องหย่าร้างกัน เมื่อเขาอยู่ตัวคนเดียวในที่สุดเขาก็ได้เจอหยวนอีกครั้งที่อเมริกา แม้จะดีใจเพียงใดแต่เวลาที่ผ่านมาเนินนานเขาทั้งคู่คงเป็นได้แค่เพื่อนเก่าที่ดีต่อกันเท่านั้น อย่างไรก็ตามการได้พบหยวน ทำให้ให้พิ่นรุ้ยกลับมาเริ่มเปิดใจอีกครั้ง และเขาก็เริ่มสร้างความสัมพันธ์กับ  “แองเจล่า” ลูกสาวของเขาใหม่อีกครั้งด้วยการพาเธอกลับไปยัง หูเว่ย ที่ๆ เป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง…

สรุป

แม้ Tigertail จะเป็นหนังที่เงียบมาก บทพูดน้อยมาก แต่ก็เป็นหนังที่ถ่ายทอดอารมณ์ได้อย่างค่อนข้างสมจริง ใครที่อยู่ในครอบครัวคนจีนที่หัวโบราณนิดๆ น่าจะสัมผัสได้ว่า “เออ..ก็คล้ายๆ ที่บ้านเราเหมือนกันเนอะ” อะไรประมาณนั้น แถมหนังเองก็เรียกอารมณ์ซึ้งๆ ได้อย่างประหลาด อย่างผมดูไป 90% แรกนี่แทบจะเรียกว่าเฉยๆ เลยนะ สามารถปิดไปทำงานอย่างอื่นได้ แต่ 5 นาทีสุดท้ายก็ทำเอาน้ำตาซึมๆ ไปเหมือนกัน ความอบอุ่นอะไรนั้นไม่ค่อยมีหรอก แต่ความเรียลที่ทำให้รู้สึกตรงจนเหมือนถูกแทงใจดำอยู่นี่แหละที่ทำให้น้ำตาซึม ส่วนตัวผมก็เลยว่า Tigertail เป็นหนังที่โอเค อาจจะไม่ได้ดีมาก แต่ก็น่าจะได้ดูไว้เป็น Reference ครับ

• ติดตามรีวิวหนัง Netflix ในเว็บไซต์คลิกที่นี่