รีวิว Midsommar : เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาย (ไม่สปอย)

Midsommar หรือชื่อไทยว่า เทศกาลสยอง เป็นภาพยนตร์เรื่องล่าสุดจากค่าย A24 ที่มีผลงานเด็ดๆ ออกมาให้ชมกันต่อเนื่อง

สดใหม่ในความคุ้นเคย

โดยเรื่องนี้เป็นผลงานภาพยนตร์เรื่องยาวเรื่องที่ 2 ค่าย Ari Aster จาก Hereditary ที่ว่าด้วยเรื่องราวของกลุ่มนักศึกษาที่ออกมุ่งหน้าเดินทางไปสู่หมู่บ้านอันห่างไกลความเจริญใน Sweden โดยชื่อเรื่องนี้เองก็ได้มาจากเทศกาล Midsummer ที่จะมีการเฉลิมฉลองกันทั่วไปในยุโรปซึ่งในวัน Midsummer นี้ก็เคยถูกเสนอให้เป็นวันชาติของสวีเดนด้วย

 

ธรรมชาติสวยสยอง

ในมิดซอมมาร์นี้สิ่งที่ผู้ชมจะได้สัมผัสนอกจากชะตากรรมของเหล่าตัวละครหลักแล้ว ก็จะเป็นเหล่าพฤกษาต่างๆ หุบเขาและเหล่าดอกไม้นานาพรรณที่รังสรรค์สีสันอันสวยงามพร้อมกับกลิ่นความหวานอบอวนไปทั่วภาพยนตร์ และในภาพยนตร์เรื่องนี้ก็จะมีการเน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติและมนุษย์ด้วย ซึ่งมีทั้งในแบบปกติและไม่ปกติ

ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติอันสวยงาม

ฤดูกาลแห่งแสงอาทิตย์ที่เกือบทุกความสยองเกิดขึ้นกลางแจ้ง

ภาพยนตร์สยองขวัญส่วนใหญ่มักจะอาศัยอยู่ในความมืด ตอนกลางคืน บ้านร้าง แต่ Midsommar นั้นกลับปล่อยให้ความโหดร้ายนั้นแทรกซึมอยู่ในแสงตะวัน ในฤดูร้อนที่ไม่มีพระจันทร์ขึ้นมาให้เห็น จะมืดลงก็แค่เพียงนิดเดียว และเรื่องเกือบทุกอย่างเกิดขึ้นกลางวันแสกๆ พร้อมทั้งแสงอาทิตย์ที่ผู้กำกับเองสามารถดึงมาเป็นหนึ่งในองค์ประกอบของภาพยนตร์ได้อย่างดีเยี่ยม ทั้งใช้ตรงๆ ทางอ้อม และให้มันกลายเป็นสัญญะที่สำคัญ

องค์ประกอบและสภาพแวดล้อมที่สวยงาม

รากฐานของวัฒนธรรมโบราณต่อยอดสู่ความสยองขวัญที่สมจริง

ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ใช่หนังตุ้งแช่ที่มีเสียงไวโอลินกรีดหูคนดู ไม่ใช่ภาพยนตร์ที่มีผีกระโดดโผล่เข้ามาเต็มหน้าจอ แต่สิ่งที่ Ari Aster ได้กระทำต่อผู้ชมในโรงภาพยนตร์คือการเล่นกับประสาทของพวกเขา  เขาจับคนดูไว้อย่างไม่ทันตั้งตัวและบิดจิตใต้สำนึกให้เพลิดเพลินไปกับทริปสยองขวัญที่เขาเป็นไกด์มาพวกเราไปสู่อารยธรรมโบราณที่มีรากฐานดั้งเดิมไกลเกินกว่ายุคกลางเสียอีก

การเต้นตามประเพณี

ปรัชญาและประเพณี

บางครั้งการไปต่างถิ่น นักท่องเที่ยวก็จำเป็นที่จะต้องยอมรับในขนบธรรมเนียบของท้องถิ่น ความเชื่อและการปฏิบัติตนของพวกเขา สิ่งศักดิ์สิทธิ์และประเพณีต่างๆ ที่บางครั้งก็หมายถึงจุดจบของพวกเขาเองด้วยเช่นกัน  ในหมู่บ้านที่เป็นโลเคชันหลักของเรื่องก็สามารถสร้างออกมาได้ดูเป็นหมู่บ้านลับแลห่างไกลผู้คนและอยู่กันอย่างพอเพียงจริงๆ อีกทั้งการใช้ชีวิต ธรรมเนียมและประเพณีต่างๆก็สามารถสร้างออกมาได้ลงตัวและน่าค้นหามากจริงๆ ซึ่งความน่าค้นหานี้สุดท้ายแล้วมันก็อาจจะกลายเป็นดาบสองคม

นักแสดงรุ่นใหม่ที่ผ่านงานมาอย่างโชกโชน

แคสติงสุดเลิศกับเหล่าดาราหน้าคุ้นๆ
ไม่ว่าจะเป็น ฟลอเรนซ์ พิวจ์ที่กำลังแจ้งเกิดในปีนี้ ยังมีแจ๊ค เรย์เนอร์ที่ผ่านหนังอินดี้มาหลายเรื่องและภาพยนตร์ดังๆอย่าง Sing Street ยังมีวิลเลียม แจคสัน ฮาร์เปอร์ จากซีรีส์ The Good Place ที่ยังคงบทบาทเดิมๆสไตล์เนิร์ดๆ แถมยังได้ วิลล์ พอลเตอร์ดาราหน้าตาสุดโดดเด่นเข้ามาแจมด้วย และตัวละครนำเหล่านี้ก็มีเคมีที่เอื้อกันอย่างเต็มที่ทั้งเคมีดีๆ และเคมีร้ายๆ ในส่วนของการแสดงแทบจะไร้ที่ติไม่ว่าจะหวือหวาหรือเข้มข้นขนาดไหนพวกเขาจัดเต็มกันหมด โดยเฉพาะฟลอเรนซ์ พิวจ์ที่แทบจะแบกหนังไว้ทั้งเรื่องได้เลย ในส่วนของดาราสมทบนั้นก็ไม่ได้น้อยหน้าโผล่มาแทบไม่ต้องแนะนำกันเลย แต่ก็ยังสามารถพาเราไหลไปเรื่อยๆได้

การจัดวางและมุมกล้องที่เหมือนจะดูดวิญญาณผู้ชม

องค์ประกอบและมุมกล้องที่เหนือธรรมชาติ

ความหลอนที่ติดหนึบและทนนานนั้นไม่ได้มาจากภาพหรือเนื้อหาที่รุนแรงแต่อย่างใด แต่มาจากมุมกล้องที่ถูกนำเสนอได้ครบรสหนังสยองขวัญ ไม่ว่าจะทำให้อึดอัด หายใจไม่ทั่วท้อง หวาดหวั่นกับความว่างเปล่าที่โผล่ขึ้นมาอย่างไม่เป็นมิตร อีกส่วนหนึ่งก็คือความงามไม่ว่าจะเป็นแคสติ้ง เสื้อผ้าหน้าผม หรือแม้แต่ตึกรามบ้านช่องก็ดูสวยงามไปหมด แต่สิ่งที่สามารถดึงความสวยงามออกมาจากสิ่งเหล่านี้พร้อมๆกับดูดวิญญาณของผู้ชมเข้าไปได้ก็คือองค์ประกอบภาพที่จัดวางมาได้เป็นอย่างดี  

โดยสรุปแล้วภาพยนตร์เรื่องนี้พูดถึงความสัมพันธ์ในแง่มนุษย์ต่อธรรมชาติ มนุษย์ต่อสังคม และความสัมพันธ์ในครัวเรือนที่ทำออกมาได้สมจริง ไม่เพียงแค่นั้นมันยังได้ฝังตัวเองเข้าไปอยู่ในสมองของเราในแง่ของจิตวิทยาที่สลัดให้หลุดได้อยากกว่าภาพยนตร์สยองขวัญทั่วๆไป ที่ฝากไว้แค่การสะดุ้งจากความตุ้งแช่

อ่านรีวิวเพิ่มเติมคลิกที่นี่ เทศกาลสยอง หนังขายงานศิลป์มากกว่าความสยอง

ตัวอย่างซับไทย Midsommar เทศกาลสยอง

• อ่านรีวิวหนังเรื่องอื่นในเว็บไซต์คลิกที่นี่